Een uniek groen doolhof van water en riet. In de Weerribben en Wieden kun je prachtig op avontuur. De beste manier om dit Nationaal Park te verkennen? Op de sup natuurlijk. Janneke van Leeuwen pakte haar kampeerspullen en ging er met een groep enthousiastelingen op uit voor een meerdaagse trektocht in eigen land.
Tekst en foto’s: Janneke van Leeuwen
Na verschillende meerdaagse suptrainingen in eigen land was het voor ons, Ella Oesterholt en Janneke van Leeuwen, in juli 2022 tijd om aan de start van de langste peddelrace ter wereld te verschijnen. De Yukon 1000 race, een unsupported race van maximaal 10 dagen over de Yukon rivier. De start is in Whitehorse in de Yukon (Canada) en de finish is bij de Dalton highway bridge in Alaska. Daar tussenin slechts een paar kleine gehuchten, één stadje en vooral veel wildernis. Wij deden dat op onze supboards. Alle kampeerspullen, kleding en eten moet je zelf meenemen op je board. Je bent volledig op jezelf aangewezen. Een fantastisch avontuur (zie RENÉ-Magazine editie 3, 2024)!
Voor deze race trainden we met name in Nederland. We wisselden supavonden af met meerdaagse trips. Tijdens één van onze trainingstrips sprong een ree voor onze neus in het water, stak de sloot over, klom soepel de kant op om vervolgens snel te verdwijnen in het rietland. Wauw! Nederland verkennen op deze manier is uniek en uitdagend. Het zou toch fantastisch zijn om dit met andere mensen te delen?
Zo kwam het idee om een meerdaagse trip te organiseren die voor een gemiddelde supper goed te doen is. Hoe toegankelijker de trip is, hoe meer mensen kennis kunnen maken met deze manier van avontuurlijk suppen. Vanuit deze gedachtegang is de YuCan40 ontstaan waarbij een knipoog geven naar de Yukon. De rivier die ons zoveel meer heeft gegeven dan een onvergetelijk ervaring. Voor een mooi avontuur hoef je niet de hele wereld over te reizen. Een avontuur in eigen land ligt om de hoek!
Zwartsluis
Nederland kent dan misschien geen echte wildernis maar we hebben wel Nationaal park Weerribben-Wieden. Een prachtig gebied waar je dagen kunt ronddwalen in een netwerk van slootjes, grachten en meertjes tussen rietlanden en bossen. Net als het rondtrekken met een rugzak of bepakte fiets, kun je ook met je bepakking op een supboard rondtrekken over het water. Dat laatste willen wij graag delen met mensen die dat ook wel zien zitten.
Zes stoere dames hebben zich aangemeld voor onze YuCan40 trip. Op vrijdagmiddag verzamelen we in Zwartsluis, het onderste puntje van het Nationaal Park. Nadat iedereen de uitrusting gecontroleerd en compleet heeft, vertrekken we met de bus naar Ossenzijl. Ossenzijl is het noordelijkste plaatsje in de Weerribben. Vanaf daar trekken we in drie dagen door de Weerribben en Wieden naar Zwartsluis. Onderweg kamperen we op twee vooraf bepaalde plaatsen.
Peddelen mét bagage
Het is een warme dag, het gereed maken van onze uitrusting doet daar nog een schepje bovenop. De boards moeten opgepompt worden. Om de spieren op te warmen én de omgeving niet te veel tot last te zijn, doen we dat met een handpomp in plaats van een elektrische. Omdat we bagage meenemen moeten we er zeker van zijn dat de boards goed op druk zijn. Doen we dat niet, dan glijdt het board minder goed over het water en is deze minder stabiel. Daarnaast is het peddelen mét bagage in het begin altijd even wennen. Reden genoeg om de boards goed op druk te brengen. Niet iedereen is even sterk of kan voldoende gewicht in de strijd gooien om het board goed op druk te krijgen. We helpen elkaar een handje en dit heeft direct een positieve uitwerking op het groepsgevoel! Wanneer iedereen klaar is lopen we met de boards en onze bagage naar het water.
Daar wacht ons de volgende uitdaging; waar leg ik welke tas en hoe maak ik deze goed vast? De boards zijn allemaal goed uitgerust met bevestigingsringen. Zo kunnen we spelen met het gewicht van onze bagage op het board. Ook moeten we ervoor zorgen dat we makkelijk bij zaken als water, snacks, zonnebrand, jasje en telefoon kunnen. Hoe vaker je dit doet, hoe meer routine er in het bepakken van je supboard komt. Hoogste tijd om te vertrekken, maar eerst nog een gezellige groepsfoto. Nu zitten onze haren nog goed en de gezichten zijn nog niet oververhit. We moeten even wennen aan het suppen met bepakking. Het kost wat meer kracht om een peddelslag te maken en de bepakking maakt het board iets instabieler. Gelukkig went het snel.
Trektocht door de Weerribben en de Wieden
Na twee kilometer is het al tijd om af te koelen. Het water is heerlijk, het had zelfs nog iets kouder mogen zijn! We zitten nog op wat breder en dieper vaarwater, op deze plek is het nog lekker om het water in te gaan. Half hangend op je board kietelen de waterplanten aan je voeten. Het is zomer en de waterplanten zijn volop aanwezig, zowel wat dieper onder water als meer aan het oppervlak.
We houden onszelf voor dat het enkel waterplanten zijn die we aan onze voeten voelen… Nadat we nog wat hebben gedronken vervolgen we onze tocht weer. Er staat ongeveer 10 km op de planning voor vandaag. We komen onderweg andere suppers, kanoërs, en fluisterbootjes tegen die ons met alle bepakking wel heel stoer vinden. Als we vertellen dat we een trektocht maken door de Weerribben en de Wieden worden ze helemaal enthousiast.
Al kletsend slingeren we door de Weerribben van Ossenzijl af naar Wetering waar onze eerste overnachting zal zijn. Nog een laatste zwempartij om even af te koelen voordat we onze tentjes op gaan zetten. Voor een aantal is kamperen nieuw. Gelukkig zijn de tentjes makkelijk op te zetten en helpen de deelnemers elkaar waar nodig. Als de tentjes staan is het tijd voor een frisse douche en een lekker drankje.
Instant food
Na deze eerste middag suppen heeft iedereen trek gekregen. Om het Yukon gevoel zoveel mogelijk over te brengen, hadden we besloten om dezelfde soort instant food maaltijden aan te bieden die wij ook gebruikten in Alaska. Ze zijn licht van gewicht en er zijn allerlei verschillende soorten maaltijden verkrijgbaar. Het enige dat je hoeft te doen is kokend water toevoegen en goed doorroeren. Na een kleine 10 minuten is het eten klaar!
De rijstschotels en pastamaaltijden worden naar binnen gewerkt en natuurlijk is het leuk om ook even van de andere maaltijden te proeven. We kletsen nog wat gezellig na totdat de muggen ons ook ontdekt hebben. We duiken al vroeg onze tentjes in. De meesten willen de volgende ochtend namelijk nog een extra ronde maken om de zon op te zien komen.
Wat is Nederland toch mooi!
Om de zon op te zien komen, moet je toch echt wel vroeg je bed uit. Om 5:15 uur staat we met z’n allen op het water. Eerst een stukje Heuvengracht af waarna we onder het bruggetje doorschieten, de smallere slootjes in. Tijdens de opkomende zon worden we deze ochtend getrakteerd op een prachtig concert van de vogels die er ook vroeg bij zijn. De kleuren, geluiden en geuren van de natuur om ons heen maken het vroege opstaan alles waard. Wat is Nederland toch mooi! Nadat iedereen het ontbijt op heeft, breken we ons tentenkamp af en bepakken onze boards weer voor vertrek.
De route voor vandaag is ongeveer 17 km lang. Er staat ons weer een warme dag te wachten. Zodra we op het water staan zijn we snel weer gewend aan het extra gewicht op ons board. De route komt door Nederland, het enige plaatsje in Nederland waar het plaatsnaambord oranje letters heeft in plaats van blauwe. Deze borden zijn overigens ook de meest gestolen plaatsnaamborden van ons land. Onderweg maken we regelmatig een plons om even af te koelen.
Op het Giethoornsche meer aangekomen is het tijd voor een lunch. We worden er steeds handiger in om van alles op het board te doen zonder er vanaf te hoeven. Een favoriet onderdeel is de powernap. Ook hierbij blijf je op je board en en ga je liggen op het gedeelte waar je normaal gesproken staat. De deining van het water, de zon op je gezicht, de vogels die fluiten. Dit is een heerlijke manier om volledig te ontspannen.
Blokzijler brok
Na de lunch steken we het meer over. Het is druk op het water. Er varen bootjes door de vaargeul en over het hele meer liggen bootjes voor anker en mensen zijn aan het genieten van deze zomerse dagen. Vanaf het meer schieten we weer een van de zijslootjes in. We gaan rechtsaf om richting Dwarsgracht te gaan. Wanneer we door een bebost stuk suppen lijkt het wel of we in de jungle aan het suppen zijn! Het is heerlijk om even in de schaduw te kunnen peddelen. Soepel en behendig suppen we in een lang treintje door de smalle slootjes Dwarsgracht in. Onder de vele bruggetjes door en langs mooie rietgedekte boerderijen komen we aan op een kruising.
Tijd voor een pauze. De warmte begint zijn tol te eisen. Het energieniveau begint te dalen. Een lokale lekkernij, een Blokzijler brok is door de zon flink opgewarmd. Deze gaat er bij iedereen goed in. We maken ons op voor het laatste stuk naar Giethoorn waar we de tweede nacht zullen verblijven. We moeten wel eerst een groep suppende dames voorbij die ons, wiebelend op hun boards, afvragen hoe wij dat doen op die veel smallere boards mét bepakking. In een lange trein passeren we allerlei andere watersporters. Een bootje vol met jongens die gezellig aan het bier zitten houden zich in om het gas niet open te trekken. “Nee, we kunnen nu geen golven maken, want deze mensen zijn volledig bepakt”.
Grappig om te merken dat het mensen toch wel opvalt én dat ze er rekening mee houden. Hoe dichter we bij Giethoorn komen hoe drukker het wordt. In de dorpsgracht is het slalommen tussen de huurbootjes door. We zijn blij als we het meer, de Bovenwijde, op kunnen. Het geluid van feestende mensen en muziek galmt over het meer. Het is duidelijk hoogseizoen waarbij iedereen aan het genieten is van dit prachtige weekend.
Giethoorn
Na een tocht van ongeveer zeven uur komen we aan bij de camping. De boards worden afgeladen en de tentjes worden weer opgezet. Een paar actievelingen gaan nog even Giethoorn in voor wat versnaperingen en de anderen pakken hun momentje om even te ontspannen. Het warme weer heeft extra energie gekost. Na een gezellige maaltijd wordt de lucht om ons heen steeds donkerder. Iedereen gaat moe maar voldaan de tent in. In de verte is het aan het onweren, gelukkig komt het niet dichterbij. Een warme, zwoele nacht volgt.
Hortensia’s kleuren het dorp
Dag drie breekt aan. De koffiegeur van een percolator op een brandertje hangt in ons tentenkamp. Langzaam komt iedereen de tent weer uit. We ontbijten samen en maken ons klaar voor de laatste peddeldag. Het meer is spiegelglad wanneer we vanaf de camping vertrekken. Zo druk als Giethoorn gistermiddag was, zo stil is het nu. Giethoorn slaapt nog en dat is het mooiste moment om er doorheen te suppen. De vele hortensia’s die vol in bloei staan kleuren het dorp.
Er is vandaag meer bewolking. Dat zorgt ervoor dat het tempo aanzienlijk hoger ligt dan de twee voorgaande dagen. Op de Belterwijde worden we vergezeld door een man op een e-foil board die ruim om ons heen rondjes over het meer zoeft. Het lijkt ons leuk om zoiets ook eens te proberen, maar we komen ook tot de conclusie dat een meerdaagse trektocht ons toch meer aanspreekt. Vlak voor Beltschutsloot houden we nog even pauze voor het laatste stuk. De koffiepercolator wordt op de brander gezet en even later geniet iedereen op het board van een lekker bakkie. Een stroopwafel maakt deze stop compleet.
Tijd om weer door te gaan. Het lijkt erop dat iedereen de stal ruikt, het tempo zit er goed in. Voor ons doemt er een gigantische onweerswolk op. Een zwarte lijn in de lucht laat ons een grote rolwolk zien. Laten we op dat moment nou net bij een restaurant zijn aangekomen. Na een check op buienradar besluiten we om te gaan schuilen voor de regen en het onweer. Toen we goed en wel binnen zaten ging het buiten flink los. Dan hier maar een warme drank en een lekker taartje om dit weekend alvast gezamenlijk af te sluiten. Nadat de regen en onweersbui over waren getrokken konden we onze tocht hervatten. Er hing een bijzondere stilte over het gebied. Slingerend tussen de rietvelden van de Wieden zakten we af naar Zwartsluis.
Na drie dagen suppen door dit prachtige en afwisselende gebied zat de YuCan40 trip erop. Drie dagen op het water, twee kampeerovernachtingen en ruim 40 kilometer in de armen, bijzondere gesprekken, veel gezelligheid en een mooie ervaring rijker!
Deze YuCan40 trektocht was zo gaaf! Wil je mee? Er staan 2 groeps supweekenden in de agenda, 2-3-4 mei en 27-28-29 juni 2025. Check www.supparadijs.nl voor meer informatie of stuur een bericht aan Janneke: info@supparadijs.nl.
Informatie Weerribben-Wieden
Nationaal Park Weerribben-Wieden ligt in de kop van Overijssel. Het is het grootste laagveenmoerasgebied van Noordwest Europa en is ruim 10.000 hectare groot. Het gebied is ontstaan door mensenhanden en de kracht van de natuur. Vanaf de elfde eeuw werd er in dit gebied turf gewonnen. De uitgebaggerde turf werd in lange stroken, de zogenaamde ribben, te drogen gelegd. Weren zijn de uitgeveende delen die weer volliepen met water. Zo komt het gebied aan de naam Weerribben. Naast turf werd en wordt er nog steeds riet gesneden ten behoeve van de rietendaken die kenmerkend zijn voor dit gebied.
De Wieden kent minder rechte stukken land en water. Dit komt doordat vroeger tijdens zware stormen of dijkdoorbraken van de Zuiderzee stukken land – ribben – zijn weggeslagen. Nationaal Park Weerribben Wieden is tevens een Natura 2000 gebied. Dit is een Europees netwerk van beschermde natuurgebieden. In deze gebieden worden bedreigde planten- en diersoorten in hun natuurlijke leefomgeving beschermd om de biodiversiteit te behouden. Dit nationaal park is het leefgebied van de otter, grote vuurvlinder, purperreiger, talrijke libellen en zonnedauw.
